انسانِ محدود با فکر و عقل محدود نمی تواند موجود نامتناهی را تصور کند، لذا ذات خداوند فوق تفکر ماست.

در شعر پارسی می خوانیم:
ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم      از هر چه دیده ایم و شنیدیم و خوانده ایم
مجلس تمام گشت به آخر رسید عمر         ما همچنان در اول وصف تو مانده ایم